در بسیاری از دوره های آموزشی طراحی معماری در سطح دنیا فرایند «ساختن» امری مغفول است. یکی از شیوه های آموزشی که با هدف جبران این غفلت در برخی دانشکده های معماری در سطح دنیا برنامه ریزی و اجرا می شود به کارگیری شیوه ی طرح ساخت در آموزش طراحی معماری است. در این شیوه سه ساحت پژوهش، طراحی، و ساخت به یکدیگر پیوند می خورند. پرسش های پژوهش حاضر پس از بررسی پیشینه ی موضوع و شناسایی و مطالعه ی منابع مرتبط با بیش از 30 دوره ی آموزشی طرح ساخت در دانشکده های معماری سطح دنیا تدوین شده است (فقدان این پرسش ها در ادبیات و منابع مکتوب موجود مشاهده می شود). به منظور پاسخ گویی به پرسش ها در این پژوهش از شیوه ی مصاحبه ی نیمه ساختاریافته استفاده شده است. 16 مصاحبه ی صورت پذیرفته با استادان فعال در زمینه ی دوره های آموزشی طرح ساخت در سطح دنیا، پس از ضبط، پیاده سازی، و تحلیل محتوایی دقیق، مبنای تحلیل و نتیجه گیری قرار گرفته است. ازجمله نتایج حاصل از این تحلیل ها می توان به محدوده ی ممکن برای جانشینی شیوه ی معمول آموزش معماری با این شیوه، ساختارهای اجرایی مورد استفاده مانند شیوه های تأمین هزینه و ارتباطات با کارفرمایان، نقش عوامل حقوقی، و همچنین شکست در شکل دهی به پروژه های طرح ساخت اشاره کرد. با توجه به اثرپذیری ساختار آموزش معماری در ایران از جریان های اصلی آموزشی این رشته در سطح دنیا و داشتن ریشه ها و مشابهت های فراوان با آنها، نتیجه ی این پژوهش که به عرضه ی چارچوبی برای تعریف رویکردهای مختلف شیوه ی طرح ساخت و نکات مهم نظری و عملی مرتبط با فرایند پیاده سازی این شیوه آموزشی می انجامد، می تواند زمینه ای برای تصمیم سازی و بهره گیری آگاهانه تر از این شیوه ی آموزشی در برنامه ی آموزش معماری در ایران را فراهم کند.

در سال های اخیر روش طرح و ساخت و استفاده از قراردادهای EPC در صنعت ساخت کشور با اقبال زیادی روبرو شده است. در این سیستم اجرا، انجام فاز طراحی و اجرا توسط سازمانی واحد، به یکپارچگی فازهای مختلف پروژه کمک می کند. در پروژه های طرح و ساخت به دلیل هم پوشانی فازهای مختلف پروژه، اهمیت این یکپارچگی بیشتر بوده و نیاز به مدیریت درست آن را بیش از پیش ضروری می سازد. تجربه ارکان پروژه نشان می دهد که این روش اجرای پروژه در ایران به منافع مورد نظر خود به طور کامل دست نیافته و مدیریت خوبی در یکپارچگی فازهای مختلف آن انجام نشده است که ناشی از عدم شناخت درست این فضا و مسایل آن می باشد. این پژوهش سعی دارد تا به دلیل اهمیت بالای فاز طراحی و اجرا در پروژه های طرح و ساخت، به شناخت عوامل موثر بر بهبود یکپارچگی فازهای طراحی و اجرا در پروژه های طرح و ساخت کشور بپردازد تا به کمک بررسی عوامل موثر بر یکپارچگی به درک بهتر این فضا کمک نماید. پژوهش حاضر یک پژوهش کمی-کیفی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، جزو تحقیقات توصیفی-تحلیلی به شمار می رود. برای این منظور پس از مرور پیشینه با استفاده از روش های پیمایشی و بهره گیری از ابزار پرسشنامه در دو مرحله به سنجش این عوامل پرداخته شده است. در مرحله اول برای آنالیز داده های خام حاصل از پرسشنامه ها، از روش های تحلیل آماری استفاده و بدین طریق عوامل مهم تعیین گردید. در مرحله بعد، از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و به کارگیری نرم افزار Expert choice برای اولویت بندی عوامل استفاده شد. از تحلیل داده ها 10 عامل به عنوان مهم ترین عوامل موثر در یکپارچگی طراحی و اجرای پروژه های طرح و ساخت کشور شناسایی و الویت بندی گردید.

مقدمه: ادغام به عنوان یک تحول در آموزش پزشکی در دانشگاههای جهان مطرح است و گذر از سیستم سنتی و تعریف جدید از آموزش پزشکی بر اساس نیازهای این دوره مطرح است. هدف این مطالعه ارزیابی نظرات و دیدگاههای اعضاء هیات علمی و دانشجویان پزشکی درگیر در پروژه ادغام علوم پایه می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی بوده که در نیمه دوم سال 1393 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شد. 10 استاد درگیر در اجرای طرح ادغام افقی و نیز 130 دانشجوی پزشکی مقطع علوم پایه در این مطالعه وارد شدند و با پرسشنامه هایی که روایی و پایایی آنها تایید شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: حدود 40% اساتید ضرورت طرح ادغام جهت تسهیل یادگیری دانشجویان و ضرورت طرح ادغام جهت درک بهتر مطالب و برقراری ارتباط بین دروس عملی و نظری را زیاد می دانستند و 70% اساتید ضرورت طرح ادغام جهت تطبیق این دروس با مسائل بالینی را زیاد می دانستند. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون بین معدل کل و میزان رضایت از طرح ادغام دروس علوم پایه ارتباط معنادار دیده شد. دانشجویانی که معدل بیشتری داشتند میزان رضایتشان از طرح ادغام نیز بیشتر از سایر دانشجویان بود.بحث و نتیجه گیری: ادغام دروس علوم پایه جهت تطبیق دروس پزشکی در مقطع علوم پایه با مسائل بالینی مهم بوده ولی همچنان با مشکلاتی نظیر جلب رضایتمندی اساتید و دانشجویان در روش و ماهیت ادغام مواجه است که احتیاج به تحقیق بیشتری دارد.